Badania z zakresu analityki ogólnej są wykonywane na nowoczesnym sprzęcie, który spełnia najwyższe wymogi jakości.
Gwarantujemy również fachową obsługę w której skład wchodzi zespół profesjonalistów z wieloletnią praktyką, wachlarzem szkoleń i niezbędnymi certyfikatami. Badania z zakresu analityki ogólnej cechuje krótki czas oczekiwania na wyniki, co gwarantuje oszczędność czasu, sprawne przeprowadzenie całości procedury oraz możliwość dopasowania terminu innych konsultacji stosownie do Państwa potrzeb.
Jeśli jesteście Państwo zainteresowani wykonaniem badań z zakresu analityki ogólnej zapraszamy do skorzystania z naszej oferty.
Analityka ogólna
Badanie ogólne moczu jest jednym z najczęściej zlecanych badań laboratoryjnych przez lekarzy. Zwykle ma znaczenie badania przesiewowego i jest wykonywane w diagnostyce chorób nerek i innych narządów. Badanie składa się z oceny cech fizycznych (barwa, przejrzystość, zapach, odczyn, ciężar właściwy (gęstość względna), cech chemicznych (glukoza, białko, bilirubina, urobilinogen, ciała ketonowe, hemoglobina, mioglobina, związki azotowe) oraz oceny mikroskopowej osadu. Barwa moczu zależy od substancji barwnych produkowanych przez nerkę lub powstających w procesach metabolicznych, albo od substancji egzogennych (dieta, leki).
Pobranie moczu do badania ogólnego
Badanie Ogólne Moczu można wykonać o dowolnej porze dnia jednak zalecanym materiałem jest pierwsza, poranna porcja, czyli mocz oddany po nocnym 8 godzinnym wypoczynku lub jeśli to niemożliwe, po co najmniej 4 godzinach od poprzedniego oddania moczu.
Przed pobraniem moczu wskazane jest:
– stosowanie zwyczajowej diety i ilości przyjmowanych płynów,
– unikanie nadmiernego wysiłku fizycznego,
– zachowanie abstynencji seksualnej w dobie poprzedzającej badanie,
– dokładne umycie okolicy ujścia cewki moczowej ciepłą wodą bez środków myjących i dezynfekujących i osuszenie jednorazowym ręcznikiem.
Nie zaleca się wykonania badania w okresie od 2 dni przed i 2 dni po menstruacji.Bardzo ważne aby mocz do badania pochodził z tzw. „środkowego strumienia”.W tym celu, po oddaniu niewielkiej ilości moczu do toalety, bez przerywania należy podstawić pojemnik i oddać do niego 50 – 100 ml moczu, a następnie odstawić pojemnik i pozostały mocz oddać do toalety. Nie wolno przelewać moczu z nocnika, basenu itp.
Pojemnik z pobraną próbką moczu należy szczelnie zamknąć, opisać imieniem i nazwiskiem i jak najszybciej dostarczyć do punktu pobrań.
GLU /glukoza/: – negative
IL /bilirubina/: – negative
KET /ciała ketonowe/: – negative
PRO /białko/: – negative
NIT /azotyny/: – negative
BLO /krew/: – negative
LEU /leukocyty/: – negative
SG /ciężar właściwy/: 1,003 -1,040 jest zakresem dla rannych próbek moczu
pH /odczyn pH/: 5,0 -9,0 jest zakresem dla moczu fizjologicznego i patologicznego
URO /urobilinogen/: 0,1 -1,0 mg/dl zakres fizjologiczny
jeśli otrzymany wynik nie mieści się w granicach normy proponujemy kontakt z lekarzem
Badanie moczu jest ważnym uzupełnieniem badań krwi, szczególnie w chorobach układu moczowego oraz w razie zajęcia nerek w przebiegu chorób układowych. Badanie to obejmuje ocenę właściwości fizykochemicznych moczu (barwa, przejrzystość, ciężar właściwy, pH, białko, glukoza, urobilinogen, ciała ketonowe) oraz ocenę mikroskopową osadu zagęszczonego poprzez wirowanie.
WSKAZANIA
- badanie profilaktyczne;
- zakażenie nerek i dróg moczowych;
- kontrola leczenia cukrzycy.
INTERPRETACJA WYNIKÓW
Wzrost ciężaru właściwego > 1030 g/l może wskazywać na:
- glukozę w moczu;
- białko w moczu (w dużych ilościach);
- leki lub ich metabolity w moczu.
Spadek ciężaru właściwego< 1005 g/dl może wskazywać na:
- moczówkę prostą;
- przewlekłą niewydolność nerek;
- ostrą martwicę kanalików nerkowych.
Wzrost pH >7 może wskazywać na:
- zasadowicę metaboliczną i oddechową;
- przewlekłą niewydolność nerek;
- nadczynność przytarczyc pierwotną i wtórną.
Spadek ok.5 może wskazywać na:
- kwasicę metaboliczną i oddechową;
- odwodnienie;
- gorączkę.
Pojawienie się białka w moczu może wskazywać na:
- zwiększoną przepuszczalność kłębków nerkowych (zespół nerczycowy);
- zmniejszoną reabsorpcję w kanalikach (dysfunkcję kanalików proksymalnych).
Pojawienie się glukozy w moczu może wskazywać na:
- cukrzycę;
- zespoły chorobowe, przebiegające z dysfunkcją kanalika proksymalnego.
Wzrost wydalania urobilinogenu może wskazywać na:
- żółtaczkę hemolityczną;
- wirusowe zapalenie wątroby;
- toksyczne zapalenie wątroby;
- marskość wątroby.
Zwiększone wydalanie krwinek czerwonych w moczu może wskazywać na:
- glomerulopatie;
- nefropatie naczyniowopochodne i śródmiąższowe;
- kamicę;
- stany zapalne;
- niewydolność krążenia.
Zwiększone wydalanie krwinek białych w moczu może wskazywać na:
- ostre i przewlekłe zakażenia układu moczowego;
- śródmiąższowe zapalenie nerek;
- kłębuszkowe zapalenie nerek.
Pojawienie się wałeczków ziarnistych w osadzie może wskazywać na:
- choroby przebiegające ze znacznym uszkodzeniem miąższu nerek.
wartości prawidłowe: – NEGATIVE /wynik ujemny/
jeśli otrzymany wynik nie mieści się w granicach normy proponujemy kontakt z lekarzem
wartości prawidłowe: – NEGATIVE /wynik ujemny/
jeśli otrzymany wynik nie mieści się w granicach normy proponujemy kontakt z lekarzem
wartości prawidłowe: – NEGATIVE /wynik ujemny/
jeśli otrzymany wynik nie mieści się w granicach normy proponujemy kontakt z lekarzem
Badanie ogólne kału jest podstawowym badaniem wykonywanym w celu określenia przyczyny chorób układu pokarmowego. Badanie składa się z oceny makroskopowej (konsystencja, barwa, zapach), mikroskopowej (śluz, ropa, niestrawione resztki pokarmowe – kulki tłuszczu, ziarna skrobi, włókna mięśniowe, komórki roślinne i inne), składu chemicznego i wstępnej oceny bakteriologicznej.
Prawidłowy stolec ma konsystencję półmiękką, bez niestrawionych resztek pokarmu. Nie powinien też brudzić muszli klozetowej po spuszczeniu wody.
Pobranie próbki kału
Przed pobraniem próbki na badanie kału należy zaopatrzyć się w specjalny pojemnik z przytwierdzoną do nakrętki łopatką i czyste, suche naczynie (basen, ewentualnie plastikowy jednorazowy pojemnik).
Przed pobraniem próbki należy opróżnić pęcherz moczowy, a następnie oddać kał do przygotowanego wcześniej czystego suchego pojemnika.
Jeśli w kale widoczne są pasożyty należy oddzielić je od próbki, wypłukać wodą i przesłać do laboratorium w oddzielnym pojemniku zawierającym niewielką ilość wody lub soli fizjologicznej.
Za pomocą łopatki z nakrętki pojemnika należy pobrać małe próbki kału z kilku punktów, szczególnie tych zawierających np. krew, śluz lub ropę.
Całkowita ilość kału w pojemniku powinna odpowiadać wielkości orzecha laskowego, a jeśli kał jest płynny objętość próbki powinna wynosić 2-3 ml.
Po pobraniu
Próbkę należy przekazać do punktu pobrań w możliwie najkrótszym czasie od momentu pobrania. Jeżeli czas od pobrania do dostarczenia przekracza 2 godziny, próbkę należy przechowywać w lodówce.
Krew utajona w kale
Badanie na zawartość krwi utajonej w kale stanowi ogólnie przyjęte, nieinwazyjne narzędzie w badaniach przesiewowych w diagnostyce wczesnego rozpoznawania raka jelita grubego. Dodatni wynik nie musi być związany z rakiem. Jest uzyskiwany także w przypadku innych przyczyn krwawień do jelita – hemoroidy, wrzody żołądka, polipy jelita grubego, zapalenia jelit, uchyłki jelita grubego itp. Zawsze jednak dodatni wynik testu jest wskazaniem do kolonoskopii.
Badanie kału – normy:
Podczas badania ogólnego kału ocenie podlegają następujące elementy:
– badanie na krew utajoną: – negative /brak detekcji/;
– pH kału: – 7,0–7,5 pH;
– obecność węglowodanów (glukozy, fruktozy, laktozy, sacharozy, pentozy) – negative /brak detekcji/;
– tłuszcz w kale (kryształy cholesterolu i kwasu moczowego) barwiony sudanem (barwnik azowy dedykowany lipidom): – 60–80 w polu widzenia;
– posiew kału: – brak bakterii chorobotwórczych;
– badanie na obecność pasożytów: – negative /brak detekcji/;brak detekcji.
